High Level Structure
High Level Structure
De basis voor de nieuwe ISO
Wie meerdere managentsysteem normen naast elkaar gebruikt heeft ongetwijfeld gemerkt dat de eisen vanuit die norm op elkaar lijken maar niet helemaal hetzelfde zijn.
De ISO heeft dit ook opgemerkt en ontwikkelde daarom de High Level Structure: een zogenaamd ‘plug-in-model’. De basis (HLS) met kerneisen, wordt uitgebreid met ‘modules’ voor bijvoorbeeld milieu-, kwaliteits- of arbomanagement met de daarbij behorende eisen. Ook sectornormen of richtlijnen kunnen worden ‘ingeplugd’. Dit alles met als doel meer overzicht en samenhang te scheppen.
De HLS-structuur op zichzelf is geen reden om veranderingen in een bestaand managementsysteem aan te brengen. Het gaat primair om nieuwe of veranderende eisen in de norm. Alles begint dus met een ‘gap-analyse’ ten opzichte van de huidige norm. Afhankelijk van de wijze waarop de organisatie het systeem heeft opgezet zal er meer of minder moeten worden aangevuld of veranderd. In een opzet die het primair proces volgt zullen er naar verwachting minder wijzigingen nodig zijn ten opzichte van een systeem dat de hoofdstukken of normelementen van de huidige norm als uitgangspunt heeft.
Op basis van de HLS worden de ISO-managementsystemen normen opgebouwd volgens een vaste indeling. Een andere hoofdstuk indeling voor het managementsysteem wil niet zeggen dat daarvoor de structuur van het managementsysteem zelf ook moet worden gewijzigd. Voor certificatie is van belang dat duidelijk is waar of hoe de eisen uit de nieuwe norm zijn ingevuld.
De hoofdstukken zijn als volgt verdeeld:
- Onderwerp en toepassingsgebied
- Normatieve verwijzingen
- Termen en definities
- Context van de organisatie
- Leiderschap
- Planning
- Ondersteuning
- Uitvoering
- Evaluatie van de prestaties
- Verbetering
Wanneer we kijken naar de eisen (hoofdstukken 4 tot en met 10) zien we een aantal nieuwe zaken. Zo wordt de context van de organisatie genoemd: er dient namelijk naar de omgeving gekeken te worden. Zo wordt duidelijk wie de betrokken partijen zijn, wat hun belangen zijn en hoe dit van invloed is op het functioneren van het managementsysteem. Het onderdeel ‘Planning’ vraagt een risico-inventarisatie, waarbij wordt bepaald waar je als organisatie de meeste aandacht aan moet besteden.
Ondersteuning behandelt onder meer de in te zetten middelen en mensen, en uitvoering beschrijft de eisen aan operatie. De onderdelen uit ‘evaluatie van de prestaties’ en ‘verbetering’ komen grotendeels overeen met wat in ISO 9001:2008 in hoofdstuk acht werd genoemd. Zo komen interne audits, afwijkingen en corrigerende maatregelen voorbij.
Bent u geïnteresseerd in onze diensten? Wij helpen u!
Wij willen precies weten waar u behoefte aan hebt, zodat wij u de optimale oplossing kunnen bieden. Laat ons weten wat u wilt en wij zullen ons uiterste best doen om u van dienst te zijn.